هنر فوتبال

سی و هشت سال پیش، بازیکنان تیم ملی آلمان و اتریش جهان را به سخره گرفتند و در طی بازی که به «رسوایی خیخون» معروف شد، توپ را در زمین به هم پاس دادند تا بازی به پایان برسد. چند هفته پیش، مشابه این اتفاق در یک بازی داخلی بوندسلیگا افتاد. بازیکنان بایرن و هوفنهایم توپ را به هم پاس دادند تا بازی تمام شود. دو اتفاق مشابه با دلایلی متفاوت. فوتبال آلمان در این چهار دهه فراز و نشیب‌ها و افتخارات و شکست‌های زیادی را چه در زمینه ملی و چه باشگاهی کسب کرده. به نظر می‌رسد حالا […]

سی و هشت سال پیش، بازیکنان تیم ملی آلمان و اتریش جهان را به سخره گرفتند و در طی بازی که به «رسوایی خیخون» معروف شد، توپ را در زمین به هم پاس دادند تا بازی به پایان برسد. چند هفته پیش، مشابه این اتفاق در یک بازی داخلی بوندسلیگا افتاد. بازیکنان بایرن و هوفنهایم توپ را به هم پاس دادند تا بازی تمام شود. دو اتفاق مشابه با دلایلی متفاوت. فوتبال آلمان در این چهار دهه فراز و نشیب‌ها و افتخارات و شکست‌های زیادی را چه در زمینه ملی و چه باشگاهی کسب کرده. به نظر می‌رسد حالا پس از حذف نا امید کننده از جام جهانی 2018 و چند فصل پیاپی ناکامی باشگاهی، دوران جدیدی شروع شده که آلمان نه تنها دوباره در جاده موفقیت قرار گرفته، بلکه فوتبال‌دوستان جهان را «تحت تاثیر» هم قرار داده. اتفاقی که بخش مهمی از آن به فوتبال زیبایی که این روزها بایرن، دورتموند و لایپزیش ارائه می‌دهند، مرتبط باشد. خصوصا لایپزیش، که نام ناگلزمن مربی جوان این تیم نُقل محافل فوتبالی شده است. مربی که از قضا در همین تیم هوفنهایم به جهان فوتبال معرفی شد. مهرداد احمدپور نگاهی دارد، به ماجرای خیخون، ماجرای هوفنهایم و آنچه در این میان گذشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *