بسیاری از هواداران فوتبال سیستم ۲-۵-۳ را در فوتبال مدرن با یوونتوس آنتونیو کنته به خاطر می‌آورند. اما تاریخچه‌ی این سیستم به دهه‌ی هشتاد میلادی برمی‌گردد. اگرچه پیش از آن هم مربیانی مانند هلنیو هررا در اینتر از چیدمان‌هایی شبیه ۲-۵-۳ استفاده کرده بودند، اما شاخص‌هایی که ما برای این سیستم با دو وینگ‌بک و دو فوروارد می‌شناسیم زمانی شکل گرفت که کارلوس بیلاردو برای دادن آزادی عمل به مارادونا سیستمی جدید را معرفی کرد. ۲-۵-۳ دهه‌ی هشتاد به سرعت اوج گرفت و محبوب شد، اما به همان سرعت نیز افول کرد و جای خود را به سیستم‌های چهار دفاعه‌ی خطی داد. چیزی حدود یک دهه در سطح اول فوتبال کمتر نشانی از سیستم ۲-۵-۳ بود تا اینکه این سیستم دوباره در ایتالیا سر بر آورد، اما با تغییرات بسیار.
در این اپیزود فوتبال ۱۰۱ به توضیح سیستم ۲-۵-۳ سنتی و مدرن، تفاوت‌های آن و همچنین نقاط ضعف و قدرت این سیستم پرداخته‌ایم.