آنالیز تاکتیکی: رئال سوسیه‌داد – رئال مادرید

دیدار این دو تیم در هفته‌ی شانزدهم لالیگا در حالی برگزار می‌شد که رئال مادرید با اطمینان از صدرنشینی خود پا به میدان می‌گذاشت. نتایج خوب هفت هفته‌ی گذشته این تیم باعث شده بود شاگردان آنچلوتی خطری را از سوی سایر مدعیان احساس نکنند و با خیالی آسوده در خانه‌ی سوسیه‌داد به میدان بروند. در طرف دیگر، سوسیه‌داد شرایط چندان آرامی نداشت. غیبت دو مهره‌ی تاثیرگذار این تیم یعنی میکل مرینو و داوید سیلوا کار یکی از مدعیان سهمیه‌ی لالیگا را سخت‌تر کرده بود. شاگردان امانوئل آلگوآسیل بعد از شروع خوب در هفته‌های ابتدایی لالیگا نتایج سینوسی بسیاری گرفته بودند و در مقابل اسپانیول، والنسیا، اتلتیک و اتلتیکو مادرید نتوانسته بودند به پیروزی دست پیدا کنند و نیاز زیادی به سه امتیاز این دیدار داشتند تا به سایر رقبا در منطقه‌ی سهمیه نزدیک بمانند.

سوسیه‌داد در این دیدار با آرایش پایه‌ی ۲-۴-۴ خطی بازی می‌کرد. الکس رمیرو دروازه‌بان این تیم بود و آندونی گوروسابل در پست دفاع راست به میدان می‌رفت. زوبیلدیا بازیکن چند پسته‌ی سوسیه‌داد در این بازی در پست دفاع وسط سمت راست بازی می‌کرد، روبین له‎‌نورمان دفاع وسط پا به توپ سوسیه‌داد در سمت چپ خط دفاعی به میدان می‌رفت و دیگو ریکو دفاع چپ این تیم بود. یانوزای وینگر راست سوسیه‌داد بود و محور دوگانه‌ی آندر گورا و مارتین زوبیمندی در میانه میدان برای سوسیه‌داد بازی می‌کردند. همچنین میکل اویارزابال، کاپیتان سوسیه‌داد، وینگر چپ این تیم بود. در خط حمله نیز زوج الکساندر ایساک و سورلوت برای این تیم بازی می‌کردند.

ترکیب رئال سوسیه‌داد

رئال مادرید نیز در این دیدار با آرایش پایه ۳-۳-۴ بازی می‌کرد. تیبو کورتوا در درون دروازه قرار داشت. دنی کارواخال دفاع راست این تیم بود و فرلان مندی در پست دفاع چپ بازی می‌کرد. دو مدافع وسط رئال مادرید در این دیدار ادر میلیتائو و داوید آلابا بودند. خط هافبک رئال مادرید را نیز مطابق انتظار کاسمیرو، کروس و مودریچ تشکیل می‌دادند و مثلث طلایی مادرید در این دیدار بودند. در خط حمله نیز وینیسیوس جونیور در نقش وینگر چپ به میدان می‌رفت و رودریگو وینگر راست بود. کریم بنزما مهاجم نوک رئال مادرید بود که به دلیل مصدومیت در دقایق ابتدایی نیمه‌ی اول جای خود را به لوکا یوویچ داد.

ترکیب رئال مادرید

سیستم دفاعی رئال مادرید

رئال مادرید در ابتدای حضور آنچلوتی با مشکلات دفاعی زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد و نتوانسته بود ساختار تدافعی منظم و هماهنگی را برخلاف دوره‌ی دوم زیدان در این تیم پیدا کند. اما با برگشتن بازیکنان مصدوم به ترکیب این تیم مانند فرلان مندی و تونی کروس رئال در این زمینه کمی پیشرفت کرده بود. هر دوی این بازیکنان نسبت به گزینه‌های جایگزین‌شان توانایی زیادی برای پوشش زمین دارند و می‌توانند قسمت زیادی از زمین را در زمان پرس دیگر بازیکنان تیم بپوشانند. حضور آنها این مزیت را به تیم می‌دهد تا دیگر بازیکنان تیم پرس را در فاز اول بازی‌سازی رقیب انجام دهند و این بازیکنان فضای حاصل از پیشروی بازیکنان تیم را کنترل کنند.

در صورت انجام پرس و رسیدن توپ به بازیکن مدنظر رئال مادرید، تونی کروس می‌تواند فضای پشت مهاجمین رئال را پوشش دهد.

اما رئال مادرید به دلیل سن بازیکنان و تاکتیک‌های مربی نمی‌‎تواند تیمی باشد که در کل نود دقیقه پرس کند و در بعضی از فازهای بازی به تیمی ایستا تبدیل می‌شود و ترجیح می‌دهد که گزینه‌ی mid-block را انتخاب کند و درصورت انجام اشتباه فازهای بعدی ساخت بازی رقیب را دچار مشکل کند. آنها در این زمان با آرایش ۱-۴-۱-۴ بازی می‌کنند. مهاجم نوک این تیم در صورت نیاز هافبک پشت سر خود را پرس سایه‌ای (cover-shadow) می‌کند. دو وینگر رئال نیز به مودریچ و کروس نزدیک می‌شوند و یک عرض چهار نفره را تشکیل می‌دهند که سعی در قطع ارتباط میان خط اول و دوم ساخت بازی سوسیه‌داد و خط آخر دارد. از طرف دیگر، در این شرایط وظیفه‌ی سنگین‌تر بر عهده‌ی کاسمیرو است. هافبک برزیلی باید فضای زیادی را پوشش دهد و کنش‌های تدافعی و دوئل‌های زیادی بر سر توپ داشته باشد تا خط آخر دفاعی رئال مادرید مقابل بازیکنان رقیب در موقعیت یک در مقابل یک قرار نگیرد.

آرایش ۱-۴-۱-۴ رئال مادرید و کاسمیرو که مجبور است فضای زیادی را پوشش دهد.

همان طور که گفته شد وظیفه‌ی کاسمیرو در این سیستم بسیار سنگین است و او به تنهایی باید بار زیادی از خط دفاع رئال مادرید را به دوش بکشد. در چنین شرایطی ممکن است مدافعین بیش از حالت عادی مجبور به انجام کنش‌های دفاعی شوند و این تهدیدی جدی برای تیمی‌ است که دو مدافع وسط اصلی خود را در تابستان از دست داده و تنها یک مدافع وسط جذب کرده است. اما حضور ادر میلیتائو در خط دفاعی رئال مادرید تا حد زیادی مشکلات این تیم را حل کرده است. میلیتائو گرچه در این فصل بازی با پای چندان خوبی نداشته – و این ضعف او توسط داوید آلابا پوشش داده شده – ، اما با سرعت خود ضعف‌های دفاعی رئال را در زمانی که دفاع این تیم بالا بازی می‌کند پوشش داده است و هر زمان که این تیم به mid-block روی آورده با انجام کنش‌های دفاعی مناسب خطر را از دروازه‌ی مادرید دور کرده است.

انتقال‌های سریع؛ امضای آنچلوتی

حضور وینیسویس جونیور و رودریگو این امکان را به رئال می‌دهد تا بیشتر بر پایه‌ی انتقال‌های سریع از دفاع به حمله بازی‌سازیِ خود را انجام دهد و در صورت بازپس‌گیری توپ در یک‌‎سوم‌ دفاعی یا میانی زمین خیلی سریع توپ را به وینگرهای این تیم برسانند. در حقیقت آنها تلاش می‌کنند پیش از سازمان یافتن خط دفاعی رقیب موقعیت‌های خود را شکل دهند و موفق به ساخت موقعیت گلزنی شوند. همچنین حضور کریم بنزما این فرصت را به آنها می‌دهد تا همزمان یک تهدید گلزنی و مهره‌ای خلاق در خط حمله‌ی خود داشته باشند و هم به تیمی خطرناک‌تر در زمان انتقال‌های سریع از دفاع به حمله تبدیل شوند.

رئال مادرید به با استفاده از قدرت پا به توپ خوب وینیسیوس موفق به انجام یک انتقال سریع می‌شود و کریم بنزما در حالی که بازیکنان سوسیه‌‎داد نتوانستند ساختار دفاعی خود را دوباره شکل دهند، در میان آنها فضای زیادی را تصاحب کرده است.

همچنین فرلان مندی، دفاع چپ رئال مادرید نیز مناسب این سبک بازی است. در حقیقت این بازیکن با حمل‌ توپ‌‌های رو به جلو و موثر خود به انتقال‌های مثبت این تیم کمک بزرگی می‌کند و همواره یکی از گزینه‌های تیم برای حمل‌های توپ و انتقال پیاپی است. همچنین این سبک بازی این فرصت را در اختیار بازیکنانی مانند یوویچ – که دوران اوج خود را در تیمی بر پایه‌ی انتقال بازی می‌کرده – قرار می‌دهد تا بیشتر توانایی‌های خود را نشان دهند و حداقل بتوانند یک ذخیره‌ی مطمئن برای بازیکنی مانند کریم بنزما باشند.

رئال در هنگام مالکیت؛ ردپای زیدان

زیدان در دوره‌ی دوم خود در رئال مادرید تلاش کرد بازی تیمش بیشتر مبتنی بر مالکیت توپ باشد و در انجام آن تا حد زیادی موفق بود. در این فصل نیز آنچلوتی در زمان مالکیت با کم‌ترین تغییر همان برنامه‌ی مدنظر زیدان را اجرا می‌کند و تا حد امکان تلاش کرده است تیم از برنامه‌ی خود دور نشود. برای انجام این سبک بازی، کروس در کنار دیگر دو مدافع دیگر قرار می‌گیرد و خط اول بازی‌سازی رئال را تشکیل می‌دهد و هر کدام از هافبک‌های دیگر نیز در بین خط حمله و هافبک و خط هافبک و دفاع رقیب قرار می‌گیرند و خود را در موقعیت دریافت پاس قرار می‌دهند.

تونی کروس در خط اول بازی‌سازی رئال مادرید قرار گرفته است و دو هافبک مادرید تلاش می‌کنند خود را در موقعیت مناسب برای دریافت پاس قرار دهند.

همچنین فولبک‌ها و وینگرها به شکل مداوم در حال عوض کردن جای خود با یکدیگر هستند و همواره یکی از آنها در نیم‌فضا و دیگری در کانال کناری قرار می‌گیرد. این کار باعث می‌شود تا تیم توانایی بیشتری در انجام کار ترکیبی در آن مناطق زمین داشته باشد.

کارواخال در کانال کناری سمت راست و رودریگو در نیم‌فضای راست حضور دارد. فرلان مندی در نیم‌فضای سمت چپ و وینیسیوس در کانال کناری سمت چپ حاضر است.

سوسیه‌داد در هنگام مالکیت

سوسیه‌دادِ امانوئل آلگوآسیل در این دیدار بیشتر در زمان‌هایی که مالکیت‌ طولانی توپ را در اختیار داشت موفق به بازی‌سازی می‌شد و برخلاف رئال مادرید آنچلوتی در هنگام انتقال‌های سریع ایده‌های کارآمد کمتری داشت. سورلوت مهم‌ترین نقش را در میان بازیکنان سوسیه‌داد در خلق موقعیت‌های این تیم داشت. او به ‌عنوان یکی از دو مهاجم در سیستم ۲-۴-۴ به میدان می‌رفت و وظیفه داشت بازی پشت به دروازه انجام دهد و ایساک و دیگر بازیکنان سوسیه‌داد را در موقعیتی مناسب صاحب توپ کند.

تلاش سورلوت برای انجام بازی پشت به دروازه

سوسیه‌داد در زمان مالکیت هر گاه با فشاری از سوی بازیکنان مادرید مواجه می‌شد، ترجیح می‌داد یک عرض سه نفره در خط اول بازی‌سازی خود ایجاد کند و با استفاده از دو فول‌بک خود عرض زمین را تامین کند. آنها همچنین با استفاده از یکی از هافبک‌های خود مقابل خط دفاع یک گزینه پاس دیگر برای خود فراهم می‌کردند. در چنین شرایطی، یکی از وینگرها به همراه سورلوت به مرکز زمین نزدیک‌تر می‌شد تا از ایجاد اورلود به سود رئال مادرید در میانه‌ی زمین جلوگیری کند و تیم شانس بیشتری در جلو بردن توپ داشته باشد.

ساخت عرض سه نفره در بازی‌سازی سوسیه‌داد

رئال در این دیدار نمایش مناسبی داشت و توانست با انجام یک بازی برتر نسبت به سوسیه‌داد این تیم را با نتیجه ۲ بر صفر شکست دهد تا با پیروزی آماده‌ی دربی مادرید شود. سوسیه‌داد نیز نتوانست در غیاب دو مهره‌ی مهم خود در خط هافبک عملکرد مطلوبی از خود به نمایش بگذارد و شکست را پذیرا شد. آنها حالا باید آماده‌ی دیدار حساس با رئال بتیس شوند و به مصاف این تیم بروند.