به سختی می‌توان هوادار فوتبالی در جهان یافت که چند خاطره زنده از گزارشگران فوتبال در ذهنش باقی نباشد. وقتی بخش مهمی از زندگی شما تماشای بازی‌های فوتبال باشد، صدایی که شما را به جهان بازی پیوند می‌دهد نیز تکه جدایی ناپذیری از این پازل است. اما احتمالا اگر یک هوادار فوتبال در ایران باشید، تعداد این خاطره‌ها به شکل قابل توجهی از همتایان غیر ایرانی بیشتر است. ذهن هر هوادار فوتبال در ایران انبار خاطراتی است از اشتباهات خنده‌دار و گاه شگفت آور گزارشگران فوتبال در دوره‌های مختلف. دلیل این موضوع چیست؟ چرا اکثریب قریب به اتفاق کسانی که در ایران فوتبال گزارش می‌کنند برای این کار مناسب نیستند؟ از کسانی که آشنایی اولیه و ابتدایی با فوتبال نداشتند مانند بهروان و کوتی گرفته تا گزارشگرانی که توهین مستقیم به هواداران فوتبال محسوب می‌شوند مانند قانع یا علیفر. در این اپیزود رادیو فوتبال مهرداد احمد پور و سامان زمان زاده درباره گزارشگری در ایران -خصوصا در صدا و سیمای پس از انقلاب- گفتگو کرده اند. از زاویه دید دو هوادار پر و پا قرص فوتبال، می‌توان خشم درآمیخته با هجو را به خوبی در این گفتگو احساس کرد. چیزی که شاید در نگاه نخست یک خاطره خنده دار باشد، در حقیقت روایت عذابی است که سالیان طولانی ادامه داشته و هنوز هم کاملا از بین نرفته است.
مدت زمان اپیزود: 90 دقیقه.
3 پاسخ
سلام و عرض ادب
درمورد نحوه‌ی گزارشگری عادل فردوسی‌پور نکته‌ای هست که دوست داشتم با شما درمیون بذارم.
همانطور که شما گفتید عادل فردوسی‌پور سطح گزارش‌گریش چندان مطلوب نیست. چون فن بیانش اصلاً خوب نیست و همینطور از صدای خوبی هم برخوردار نیست. متنها به دلیل داشتن اطلاعات زیاد فوتبالی، تونسته خودش رو در دوره‌ای که گزارشگران قدیمی از نداشتن اطلاعات کافی رنج می‌بردن، مطرح کنه.
منتها من میخواستم به نکته‌ای اشاره کنم که کمتر کسی بهش پرداخته. اونم این که جناب فردوسی‌پور در بعضی از گزارش‌هاش نمیتونه در حین گزارش فوتبال بی‌طرفی خودش رو رعایت کنه. ایشون بارها اعلام کرده که از فوتبال آلمان متنفره و هروقت هم که گزارشی از فوتبال ملی یا باشگاه‌های آلمان بهش رسیده، سعی کرده چهره‌ی فوتبال آلمان رو تخریب کنه. به عنواین مختلف در طی این سال‌ها این کار رو کرده. من به عنوان یک طرفدار قدیمی فوتبال آلمان به شدت از این ناعدلاتی ایشون همواره در عذاب بودم. آلمان همیشه یکی از قطب‌ها فوتبال دنیا و اروپا بوده و خواهد بود. متنها عادل فردوسی‌پور با تیکه‌پراکنی و به سخره گرفتن فوتبال آلمان، طرفداران فوتبال آلمان در داخل ایران رو به شدت رنجونده. شاید ایشون در ناخودآگاه خودش نمی‌خواد بپذیره که آلمان یکی از قدرت‌های فوتبال جهان محسوب میشه. یک گزارشگر واقعی باید در حین گزارشش بی‌طرف باشه. گزارشگری که نتونه در حین گزارش فوتبال بی‌طرف باشه قطعاً از یک نقطه ضعف بزرگ رنج می‌بره. خیلی از دوستدران فوتبال آلمان در داخل ایران از این نحوه‌ی گزارش عادل فردوسی‌پور به شدت ناراحت هستن. من هیچوقت نتونستم درک کنم چرا عادل فردوسی‌پور انقدر از فوتبال آلمان نفرت داره. به طوریکه هیچوقت نتونسته نفرت خودشو پنهان کنه تا یک گزارش واقعی از فوتبال آلمان رو به ثمر برسونه. من از جناب سامان زمان‌زاده‌ی عزیز بابت واقعیت‌هایی که درمورد عادل فردوسی‌پور بیان کردن، به شدت تشکر می‌کنم.
پیروز و پایدار باشید.
بحثتون راجع به زبان فارسی عالی بود من هی وسط پادکست میخواستم بیام بگم آقا زبان فارسی پتانسیلش همینه که دیگه خودتون آخرش گفتین
مثلا یه گزارشگر عرب وسط بازی رسما شعر میخونه گاهی اوقات و مو به تن آدم سیخ میشه ولی من هیچ جوره نمیتونه شعر فارسی وسط گزارشو درک کنم و به نظرم هر زبانی سبک خودشو مبطلبه تو گزارشگری و تو ایران همون سبک رفاقتی عادل به نظرم بهترینه
اشتباهی پاسخ دیدگاه بالا رو دادم دستم خورد 😁